ارزیابی ایمنی RF

ارزیابی ایمنی RF در فایل تب ،روماتوئیدی اتو آنتی بادی‌هایی از جنس ایمونوگلوبولین نوع IgM هستند که در سیستم ایمنی خود فرد ایجاد می‌شوند. این آنتی بادی‌ها در حالت طبیعی برای دفاع بدنی در مقابل عفونت‌ها بوده ولی در بیماری‌های التهابی هم چون آرتریت روماتوئید یا همان روماتیسم دردهای مفصلی را ایجاد می‌کنند. این اتو آنتی بادی‌ها با حمله اشتباه به بافت‌های طبیعی بدن زمینه ساز دردهای مفصلی می‌گردند.

برای بررسی حضور چنین آنتی بادی‌هایی در بدن فرد که به عنوان بهترین معیار شاخص ارزیابی عملکرد سیستم ایمنی بدن فرد می‌باشد این آزمایش انجام می‌گیرد.

علائم ظاهری بدن نمی‌توانند معیار درستی برای تشخیص این فاکتور روماتوئیدی در بدن باشند. از طرفی علائم دردهای مفصلی همیشه برای تشخیص بیماری روماتیسم قابل اطمینان نیستند. چون افراد دارای این فاکتور روماتوئیدی ممکن است به بیماری‌های دیگر بافت همبندی مانند بیماری رینود، اسکلرودرما، اختلالات خود ایمن تیروئیدی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سندرم شوگرن، و یا افراد مبتلا به سایر بیماری‌های عفونی مزمن مانند هپاتیت ویروسی مبتلا باشند.

چه زمانی انجام آزمایش فاکتور روماتوئیدی توصیه می‌شود؟

آزمایش فاکتور روماتوئیدی ممکن زمانی انجام شود که فرد علائم و نشانه‌های بیماری آرتریت روماتوئید را داشته باشد. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. درد، گرمی، تورم و گرفتگی صبحگاهی در مفاصل
2. لمس نودل‌ها یا گره‌های زیر پوستی
3. در صورت پیشرفت این بیماری هم‌زمان با انجام آزمایش RF، آزمایشات دیگری مانند تصویربرداری اشعه X برای بررسی کپسول‌های مفصلی متورم و از دست دادن بافت غضروفی و استخوانی تجویز می‌گردد.

فاکتور روماتوئیدی در 70 تا 90 درصد بیماران روماتیسمی وجود دارد هر چند اگر در برخی تشخیص داده نشود. در افرادی که علائم و نشانه‌های شدیدی از روماتیسم را تجربه می‌کنند، غلظت های قابل توجهی از ارزیابی ایمنی RF را می‌توان در نمونه‌های آزمایشگاهی آنان دید که احتمال وجود روماتیسم را در آنان تقویت می‌کند. سطوح بالاتر فاکتور روماتوئیدی با شدت بیماری رابطه مستقیم دارد.